Προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα δραματικό παρελθόν που εξακολουθεί να τη στοιχειώνει, μία νεαρή τραβεστί συνάπτει δεσμό με τον αρκετά μεγαλύτερό της σε ηλικία ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου στο οποίο εργάζεται. Δεν γνωρίζει όμως πως εκείνος κατέχει το κλειδί στο τραγικό πεπρωμένο που την περιμένει.
Η ταινία του Toshio Matsumoto Funeral Parade of Roses είναι ένα περίεργο θέαμα, ειδικά όταν βλέπουμε την αισθητική και πολιτική της στην –ακόμα και σήμερα- συντηρητική εποχή μας. Παρουσιάζει τον ηδονισμό και την ανομία – τόσο τη σεξουαλική όσο και την καλλιτεχνική – μιας άλλης παλιότερης κουλτούρας.
H ταινία προέκυψε από μία αυθόρμητη ανάγκη ενός καλλιτέχνη να μεταφράσει με κινηματογραφικούς όρους τις σαρωτικές αλλαγές που διέκρινε να συντελούνται στον συλλογικό ψυχισμό γύρω του, ως ντοκουμέντο ενός αθέατου Tόκιο που επιχειρεί την σεξουαλική του απελευθέρωση και απενοχοποίηση. Ο ίδιος ο δημιουργός της περιγράφει τη δομή και τη μορφή της ταινίας σαν να έριχνε έναν καθρέφτη στο πάτωμα και να μάζευε τα σπασμένα κομμάτια.
Το Funeral Parade ήταν η πρώτη χαρακτηριστική ταινία μεγάλου μήκους του Matsumoto, αφού είχε προηγουμένως εργαστεί για πάνω από μία δεκαετία σε ντοκιμαντέρ και πειραματικά μικρού μήκους. Εργάστηκε επίσης στο πλαίσιο της διεπιστημονικής ομάδας Jikken-Kobo (Πειραματικό Εργαστήρι), ένα από τα μέλη του οποίου είναι ο μεγάλος συνθέτης Toru Takemitsu, που συνεργάστηκε στις ταινίες του. Συνθέτης του Funeral Parade, επίσης μέλος του Jikken-Kobo, είναι ο Joji Yuasa. Οι απόκοσμες ηλεκτρονικές συνθέσεις του έθεσαν τον τόνο στην αρχή, ως ένα περιβάλλον για τις λευκασμένες κοντινές λήψεις των πρωταγωνιστών όταν κάνουν έρωτα, και αυτή η αρχική σκηνή είναι ένα από τα πρωταρχικά κομμάτια στην ανθολογία ερωτικού μοντερνισμού. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία του Tatsuo Suzuki, οι παρεμβολές των φλας στα αποχρωματισμένα ενσταντανέ και μια σειρά από ευρυγώνια πλάνα, προσδίδουν ταυτόχρονα ένα κλειστοφοβικό σκηνικό.
Υπάρχουν επίσης σε μεγάλο βαθμό παραστάσεις στο δρόμο, στις οποίες η συνεισφορά της ομάδας θεάτρου Zero Jigen (Zero Dimension), είναι εμφανής. Η ομάδα είναι γνωστή τόσο για τις δημόσιες παρεμβάσεις της, όσο και για τα ιδιωτικά της όργια. Ο Matsumoto πιστεύει ότι το θέαμα του δρόμου παίζει καταλυτικό ρόλο – όπως σε μια σκηνή στην οποία η Eddie και δύο φίλες, τσακώνονται με τρία σκληρά κορίτσια (μέλη μιας συμμορίας) σε έναν εμπορικό δρόμο, παρουσία κόσμου και με την απόλυτη αμηχανία των παρευρισκομένων.
Το Funeral Parade of Roses, είναι έν μέρη μια queer εκδοχή του μύθου του Οιδίποδα, αν και το πώς και το γιατί δεν γίνεται εντελώς κατανοητό έως το τέλος της ταινίας, όταν γινόμαστε μάρτυρες μίας εξαιρετικά παράδοξης χρήσης μιας υποκειμενικής σκηνής, που είναι σα να βλέπουμε μια Οιδιπόδια φιγούρα που ξαναβρίσκει, όμως, την όρασή της. Στο μεγαλύτερο της μέρος, όμως, είναι ένας ανεπίσημος, συνασπισμός δύο ομάδων του περιθωρίου, αυτών των τραβεστί και τον ομοφυλόφιλων νέων αγοριών (ο Ιαπωνικός όρος είναι “geiboi”), και από την άλλη των αβάντ-γκαρντ καλλιτεχνών.
Σημείωμα του σκηνοθέτη Τόσιο Ματσουμότο
«Η ιστορία δεν ξεδιπλώνεται από το νήμα του γραμμικού χρόνου. Το θέμα των δυσδιάκριτων περιγραμμάτων γίνεται κεντρικό μοτίβο της ταινίας -το γεγονός ότι οι διαχωριστικές γραμμές δεν καθορίζονται, και τα πράγματα διατυπώνονται με ασάφεια. Με άλλα λόγια, τα πράγματα διακρίνονται από τις οριακές τους γραμμές, κι αυτό το σύστημα του διαχωρισμού των πραγμάτων μέσα στον κόσμο δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από τους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τα μέτρα και τα κριτήρια που επιβάλλονται στον κόσμο δεν είναι τόσο ακριβή, θολώνει ο τρόπος με τον οποίο τον αντιλαμβανόμαστε. Έτσι αντικειμενικότητα και υποκειμενικότητα, αρσενικό και θηλυκό, μυθοπλασία και πραγματικότητα, όλοι αυτοί οι ορισμοί, μπερδεύονται. Φαντάζομαι πως αντιλαμβάνεστε ότι το ζήτημα εδώ είναι ότι στην εποχή που ζούσαμε, ο κόσμος τον οποίο είχαμε προσαρμόσει στις ιδέες μας, δεν έμοιαζε πια τόσο σταθερός και μονοδιάστατος. Υποθέτω ότι θα μπορούσαμε ν’ αποκαλέσουμε αυτή την ασάφεια, αυτή την σύγχυση ένα είδος ρίξης με τον κόσμο.»
Η ταινία του Τόσιο Ματσουμότο θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά σε εμπορική διανομή στην αποκατεστημένη επετειακή έκδοση των 50 χρόνων.
Η Πένθιμη Παρέλαση των Ρόδων (The Funeral Parade of Roses)
Σκηνοθεσία: Toshio Matsumoto
Ηθοποιοί: Pîtâ, Osamu Ogasawara, Shotari Akiyama
Διάρκεια: 105’
Η ταινία θα κυκλοφορήσει σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019