«Ενδιαφέρομαι περισσότερο για την κατάχρηση της αστυνομικής και κρατικής εξουσίας κι όχι του χρήματος. Σήμερα το κράτος είναι πολύ πιο δυνατό απ’ το χρήμα. Ψάχνω λοιπόν μια δυνατότητα να το εκφράσω. Είναι καλύτερα να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας δολοφόνος, παρά να δίνουμε στην αστυνομία την ευκαιρία να καταχραστεί την εξουσία της. Αν είχαμε την εκλογή ανάμεσα στην κατάχρηση της αστυνομικής εξουσίας απ’ τη μια και το ατιμώρητο έγκλημα απ’ την άλλη, θα ‘πρεπε να διαλέξουμε το δεύτερο. Αυτή είναι η άποψή μου.» – Όρσον Γουέλς
Η πιο περίεργη εκδίκηση που σχεδιάστηκε ποτέ! Ένα αριστουργηματικό φιλμ νουάρ σαιξπηρικών διαστάσεων και για πολλούς κριτικούς η σπουδαιότερη ταινία του Όρσον Γουέλς, με τον ίδιο σε έναν ηθικό διφορούμενο ρόλο και ένα φοβερό καστ.
Πολυπρόσωπο φιλμ νουάρ με πλήθος σαιξπηρικών αναφορών ανιχνεύει τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ του Καλού και του Κακού αντιπαραβάλλοντας τις έννοιες του νόμου, της εξουσίας, της δικαιοσύνης…
Ταινία με εκπληκτική ατμόσφαιρα γοτθικού εξπρεσιονισμού, γυρισμένη με πρωτοποριακές κινηματογραφικές τεχνικές για την εποχή.
Ένα από τα πιο εφιαλτικά θρίλερ που μας έδωσε ο κινηματογράφος και ένα από τα τελευταία παραδείγματα της κλασικής εποχής του φιλμ νουάρ, που απέσπασε 6 Βραβεία και μια υποψηφιότητα.
Ο Όρσον Γουέλς, έχοντας στη διάθεση του ένα εκπληκτικό καστ, που εκτός από τον ίδιο συμπεριλαμβάνει ακόμα τους: την Τζάνετ Λι, τον Τσάρλτον Ίστον, τον Ακίμ Ταμίροφ, αλλά και την σπουδαία Μάρλεν Ντίτριχ, καταφέρνει να μας παρουσιάζει μία κλασσική αστυνομική περιπέτεια με στοιχεία φιλμ – νουάρ.
Ο Όρσον Γουέλς σκηνοθετεί αριστουργηματικά και ενσαρκώνει ιδανικά τον διεφθαρμένο αστυνομικό Κουίνλαν, τον διφορούμενο ηθικά και εκπληκτικό ερμηνευτικά χαρακτήρα της ταινίας. Μιας εκπληκτικής ταινίας γύρω απ΄την αέναη μάχη του καλού με το κακό .
Το ζευγάρι Τσάρλτον Ιστον, Τζάνετ Λι, καταφέρνουν να αποτυπώσουν με εξαιρετική επιτυχία τις εσωτερικές συγκρούσεις δύο ανθρώπων αδύναμων να «αγγίξουν» ο ένας τον άλλον. Η Μάρλεν Ντίτριχ, σε ηλικία 60 ετών, παγιδεύει το κοινό με μία γοητεία, στην κυριολεξία αφοπλιστική.
Η εξαιρετική μουσική επένδυση είναι του Χένρι Μαντσίνι και έκπληξη δημιουργεί το γεγονός ότι η μουσική που ακούγεται στο φιλμ προέρχεται πάντα από πηγές (ραδιόφωνα, τζουκ-μποξ, πιανόλα κλπ) που βρίσκονται εντός του πλάνου και συμμετέχουν στη ταινία.
Σημαντικό ρόλο στην ταινία έχει και ο εξπρεσιονιστικός φωτισμός, η μαυρόασπρη φωτογραφία του Ράσελ Μέτι.