Η Κούβα περνάει στα χέρια σοσιαλιστών επαναστατών. Μια πλούσια γυναίκα δεν αντέχει να δώσει όλο τον πλούτο και τα υπάρχοντα της στη νέα κυβέρνηση. Κρύβει, λοιπόν, όλα τα πολύτιμα κοσμήματα της, σε δώδεκα καρέκλες, από μία τραπεζαρία. Μέτα το θάνατο της, ο γαμπρός της (Ιππόλυτος), ανακαλύπτει τι είχε κάνει η πεθερά του. Οι καρέκλες όμως έχουν «εθνικοποιηθεί» και ανήκουν σε δώδεκα διαφορετικούς ανθρώπους. Μαζί με έναν παπά και τον πρώην υπηρέτη του, ο Ιππόλυτος αρχίζει μια τρελή κούρσα για να βρει τις καρέκλες και να πάρει ό,τι νομίζει, πως δικαιωματικά του ανήκει.
Το 1928, ο Ρώσος συγγραφέας Ilya Ilf κυκλοφορεί το σατυρικό του μυθιστόρημα «Οι Δώδεκα Καρέκλες», που έχει να κάνει με τον μικροκακοποιό Ostar Bender. Το 1938 το βιβλίο παίρνει τη μορφή ταινίας στη Γερμανία με τίτλο 13 Καρέκλες με τον Heinz Ruhmann. Ακολουθούν διάφορες άλλες κινηματογραφικές διασκευές. Το 1962 ο Κουβανός σκηνοθέτης Tomas Gutierrez μεταφέρει τη δράση στην Κούβα. Οι παράλληλες διαδρομές Κούβας και Σοβιετικής Ένωσης επιτρέπουν την ελεύθερη απόδοση του βιβλίου. Η καρτουνιστική εισαγωγή της ταινίας προσδίδει από την αρχή τη σατυρική χροιά. Το χιούμορ είναι διάχυτο σε όλη την ταινία καθώς, μέσω αυτού, προκαλείται η ηθική των «κυνηγών» του θησαυρού καθώς, σαν παιδιά που παίζουν ο Ιππόλυτο και ο Πάδρε, αρπάζουν τις καρέκλες και βάζουν τρικλοποδιές ο ένας από τον άλλον.
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη Tomás Gutiérrez Alea
Ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κουβανέζικου κινηματογράφου, ο Tomás Gutiérrez Alea είναι επίσης και ο πιο γνωστός στο δυτικό κοινό.
Γεννήθηκε στην Αβάνα το 1928 και σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και κινηματογράφο στην Ιταλία, στο Centro Sperimentale di Cinematografia.
Έντονα επηρεασμένος από τον Ιταλικό Νεορεαλισμό, επέστρεψε, την δεκαετία του ’50, στην Κούβα και εντάχθηκε στη ομάδα Nuestro Tiempo. Μαζί με τον σκηνοθέτη Julio Garcia Espinosa σκηνοθέτησαν το 1955, ένα ντοκιμαντέρ που απαγορεύτηκε από το καθεστώς. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα ενάντια στην δικτατορία του Μπατίστα. Κεντρικό πρόσωπο στην κινηματογραφία της Κούβας μετά την επανάσταση, ο Tomas Gutierrez Alea είναι ένας από τους ιδρυτές του Instituto Cubano del Arte e Industrias Cinematograficos (ICAIC).
Το έργο του αντανακλά και καταγράφει τους ιδεολογικούς και πολιτικούς προβληματισμούς, τις εσωτερικές ανησυχίες της κουβανέζικης κοινωνίας. Με τις ταινίες του παρακολουθεί την πορεία της χώρας του από τον αγώνα ενάντια στην δικτατορία του Μπατίστα, στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης και από τις δύσκολες συνθήκες του Ψυχρού Πολέμου στα χρόνια του οικονομικού αποκλεισμού. Το έργο του, εκτός από ντοκιμαντέρ, περιλαμβάνει πολιτικές σάτιρες ενάντια στην γραφειοκρατία, ιστορικά δράματα, πολιτικές αλληγορίες και κωμωδίες.
Οι Δώδεκα Καρέκλες (La Doce Sillas, 1962)
Σκηνοθεσία: Tomás Gutiérrez Alea
Ηθοποιοί: Enrique Santiesteban, Reynaldo Miravalles, René Sánchez, Max Beltrán, María Pardo
Διάρκεια: 97′
Η ταινία θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019