Κατερίνα Γώγου: για την αποκατάσταση του μαύρου

Του Γιάννη Τοτονίδη

Μια φορά κι έναν καιρό ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Φλάερτι γύρισε την ταινία “Moana” (1926). Ο Τζον Γκρίερσον προσπαθώντας να την περιγράψει, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο “ντοκιμαντέρ”. Έτσι καθιερώθηκε να αναφερόμαστε με αυτόν σε ένα είδος κινηματογραφικής ταινίας που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία.

Το ντοκιμαντέρ απευθύνεται σε επαΐοντες ή μη. Στην περίπτωση της Γώγου είναι φυσικό το ενδιαφέρον για πληροφόρηση να είναι ύψιστο, αφού αυτή η Κυρία, μαζί με τον Πρίγκιπα Παύλο και τον Πρεσβευτή Νικόλα καταγράφηκαν στο «Βιβλίο Των Ηρώων» ως η ιερή τριάδα αντίστασης απέναντι στη φασιστική δημοκρατική Εξουσία. Ο Μποσκοΐτης ακουμπά με σεβασμό στην Κυρία. Αναδιφεί ενδελεχώς τις πτυχές της. Αρχικά, η Γώγου ως δευτεραγωνίστρια ηθοποιός του λαϊκού σινεμά σε ταινίες της Φίνος Φιλμ. Μετά ως ποιήτρια, ύστερα ως επαναστάτρια, αργότερα ως πρωταγωνίστρια του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου και τέλος ως μάνα. Η πιο δύσκολη και μοιραία ιδιότητά της.

Ο Αντώνης δε θέλει να εντυπωσιάσει, θέλει να παρουσιάσει. Ξεψαχνίζει κάθε πρόσωπο που την έζησε, που τη γνώρισε, που τη συναναστράφηκε. Είναι τυχερός από τον πλούτο και την ποιότητα των προσώπων. Ποιητές, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σύντροφοι, συνοδοιπόροι, αλλά και η νέα γενιά της κρίσης που ρουφά αχόρταγα τους στίχους της σαν αντίδοτο στην εξαθλιωμένη κοινωνικοπολιτική ζωή. Παράλληλα, εμπλουτίζει τις αφηγήσεις (εξομολογήσεις) τους με πλούσιο (και σπάνιο) οπτικό υλικό, μετατρέποντας το ντοκιμαντέρ σε βαρύ κληροδότημα. Αν μάλιστα απέφευγε την εμβόλιμη δραματοποίηση, θα μιλούσαμε για ένα ακατέργαστο διαμάντι!

 

Κατερίνα Γώγου: για την αποκατάσταση του μαύρου (2012)

Διαβάστε   "Πέρασμα στην Ινδία με την ματιά του Σατγιαζίτ Ρέι": Μεγάλο αφιέρωμα της Ταινιοθήκη της Ελλάδος στο σινεμά του κορυφαίου Ινδού δημιουργού

Σκηνοθεσία: Αντώνης Μποσκοΐτης

Παίζουν: Λουκία Μιχαλοπούλου

Διάρκεια: 67΄

 

* Ο Γιάννης Τοτονίδης από μικρός αρέσκονταν στις εκρήξεις. Για να γλιτώσουν οι γονείς του την ανατίναξη του σπιτιού τους, τον έπεισαν να σπουδάσει Χημικός (απόφοιτος του Α.Π.Θ.). Η “εκρηκτικότητα” του ψυχισμού του τον ώθησε να ασχοληθεί με την 7η Τέχνη. Έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών (F.E.R.A.), μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.) και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Πρόσφατα έγινε και μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Στο παρελθόν υπήρξε Μουσικός Παραγωγός και Επιμελητής Κινηματογραφικών Εκπομπών, καθώς επίσης και Τηλεοπτικός Παρουσιαστής Κινηματογραφικών Εκπομπών. Τελευταία πειραματίζεται με τη μαγειρική και προκαλεί μόνο γαστρονομικές εκρήξεις.