του Γιάννη Τοτονίδη
Για όσους δε γνωρίζουν τον Σουηδό σκηνοθέτη καλό είναι να προϊδεαστούν ότι πρόκειται για έναν αμιγώς προσωπικό κινηματογράφο. Δεν υπάρχει είδος, κατηγορία ή λέξεις να τον περιγράψουν. Ο μόνος τρόπος για να τον αντιληφθείς, είναι τα μάτια. Χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι μπορείς να τον «δεις»!
Ο Άντερσον ακολουθεί το δικό του μονοπάτι στη Χώρα των Εικόνων. Τα κάδρα του είναι από μόνα τους πίνακες. Αυτό ακριβώς που είναι ο κινηματογράφος. Εικόνες που αναβλύζουν ιστορίες. Από την άλλη, όμως, οι εικόνες του δε βρίσκουν υπόσταση στη γνωστή Παλέτα των Χρωμάτων. Με το λαδί και το γκρι και τα έντονα χλωμά πρόσωπα να κυριαρχούν χρωματικά, επιτυγχάνει την απόλυτη εξισορρόπησή σου με το ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων του. Η κάμερα είναι πάντα αυστηρά ακίνητη, ακολουθώντας τη νομοτέλεια του τρίτου νόμου του Νεύτωνα: η δράση των ηρώων του είναι ίση και αντίθετη με την αντίδραση του θεατή. Είτε κινείται στον άξονα των θετικών συναισθημάτων είτε στων αρνητικών!
Ο κινηματογράφος του δεν είναι εμπορικός. Ανήκει σαφέστατα στο καλλιτεχνικό είδος. Μοναχικός, όπως οι περισσότεροι χαρακτήρες του. Προσωπικός, όπως οι ιστορίες του. Σουρεαλιστικός, όπως η ίδια η Ζωή! Θα τολμούσα να ισχυριστώ ότι προκύπτει από την τομή της Τέχνης με τη Φιλοσοφία, την ένωση της Τρέλας με τη Λογική, την παραλληλότητα του Συνειδητού με το Απρόσμενο, την εναλλακτικότητα της Φαντασίας με την Αρετή. Όπως εξήγησε και ο ίδιος, είναι εμφανώς επηρεασμένος από Αναγεννησιακά αριστουργήματα, το Γερμανικό κίνημα τέχνης της δεκαετίας του ’20 «Νέα Αντικειμενικότητα» και τη μη γραμμική αφήγηση που βρίσκει κανείς στην «Οδύσσεια» του Ομήρου.
Στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2014, το «Περιστέρι» καταβρόχθισε αυτάρεσκα το Χρυσό Λιοντάρι κλείνοντας την αυλαία της «Τριλογίας των Ζωντανών». Σαρκαστικό, σουρεαλιστικό, παράλογο, γοητευτικά παράξενο, ποιητικό, μελαγχολικό, οικείο, νοσταλγικό φιλμ, με κολάζ χαρακτήρων, κινείται ανάμεσα στο χωροχρόνο, στη ζωή και το θάνατο, προσδίδοντάς μας την πανοραμική οπτική ενός πουλιού πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση.
ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΕΚΑΤΣΕ Σ’ ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ (EN DUVA SATT PA EN GREN OCH FUNDERADE PA TILLVARON / A PIGEON SAT ON A BRANCH REFLECTING ON EXISTENCE)
Σκηνοθεσία: Ρόι Άντερσον
Παίζουν: Χόλγκερ Άντερσον, Νιλς Γουέστμπλομ, Σαρλότα Λάρσον, Βίκτορ Γκίλενμπεργκ, Λότι Τόρνρος, Γιόνας Γκέρχολμ, Όλα Στένσον, Όσκαρ Σαλόμονσον, Ρότζερ Όλσεν Λίκβερν
Διάρκεια: 100΄