Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Μόλι Μπλουμ (Τζέσικα Τσαστέιν), μιας νέας χαρισματικής σκιέρ των Ολυμπιακών Αγώνων που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αθλητισμό μετά από έναν τραυματισμό. Κάνοντας ένα διάλειμμα από τις σπουδές της στη Νομική, η Μόλι ξεκινά να δουλεύει ως υπεύθυνη ενός χώρου στον οποίο διοργανώνονται παρτίδες πόκερ με υψηλά πονταρίσματα και στις οποίες συμμετέχουν κινηματογραφικοί αστέρες, επιχειρηματίες και διαβόητοι μαφιόζοι.
Για μία λαμπερή δεκαετία, η Μόλι απολαμβάνει την επιτυχία και τα χρήματα, όμως η «τύχη» της τελειώνει όταν το «παιχνίδι» της μπαίνει στο μάτι της ρωσικής μαφίας. Μέσα στη νύχτα, συλλαμβάνεται από 17 πράκτορες του FBI με αυτόματα όπλα και έρχεται αντιμέτωπη με εγκληματικές κατηγορίες. Μοναδικός σύμμαχός της είναι ο δικηγόρος της (Ίντρις Έλμπα), ο οποίος σταδιακά ανακαλύπτει ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα κρυμμένα «χαρτιά», απ’ όσα έχει καταφέρει να βγάλει στην επιφάνεια ο κίτρινος Τύπος για την Μόλι Μπλουμ.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Όταν η Μπλουμ διοργάνωνε παιχνίδια στο Plaza Hotel στο Μανχάταν, συναντήθηκε με τον παραγωγό Λεοπόλντο Γκουτ σε ένα πάρτι, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για την ιστορία της. Τη γνώρισε στον εκδότη του και η Μπλουμ συμφώνησε μαζί του να εκδοθεί ένα βιβλίο. Όμως η συμφωνία «πάγωσε» μετά τη σύλληψή της. Όταν η δίκη τελείωσε, ο Γκουτ και η Μπλουμ αγόρασαν το βιβλίο και αργότερα ο παραγωγός Μάρκ Γκόρντον πρότεινε στον Άαρον Σόρκιν – που το διάβαζε εκείνη την περίοδο, να το δουλέψουν μαζί ως ταινία. Αρχικά, ο Σόρκιν είχε επιφυλάξεις να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, κυρίως γιατί δεν ήθελε ν’ αποκαλύψει τα ονόματα των επιφανών τζογαδόρων, κάτι που δεν είχε κάνει ούτε η Μπλουμ. Ωστόσο, μετά από 15 λεπτά συζήτησης μαζί της, άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να γράψει το σενάριο της ταινίας, καθώς συνειδητοποίησε ότι τη στιγμή που η ίδια διακινδύνεψε τόσα πολλά και πλήρωσε ένα τόσο υψηλό τίμημα με τη φυλάκισή της, στον ίδιο δεν θα κόστιζε τίποτα.
Η σιγουριά του Σόρκιν σχετικά με το υλικό βοήθησε στο να επιταχυνθεί η διαδικασία συγγραφής του σεναρίου. «Όταν ξεκινώ να γράφω το σενάριο για μία ταινία, είναι λίγο σαν να πηγαίνω σ’ ένα ραντεβού στα τυφλά. Υπάρχει κάτι που με ενδιαφέρει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς. Στην περίπτωση του MOLLY’S GAME, στα 5 λεπτά που μεσολάβησαν για να οδηγήσω μέχρι το σπίτι μου, είχα στο μυαλό μου ολόκληρη την ταινία.»
Ο Τσάρλι διαβάζοντας το βιβλίο διαπιστώνει κάποια κραυγαλέα κενά, όπως ότι τα παιχνίδια του πόκερ διαρκούν για μέρες, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στη χρήση ναρκωτικών, ενώ αναφορά δεν γίνεται ούτε στην παρουσία της ρωσικής μαφίας, της οποίας η ανάμιξη οδήγησε στη σύλληψη του Μπλουμ. Επίσης, η Μπλουμ μιλά σπάνια για την οικογένειά της και την περίπλοκη σχέση που είχε με τον πατέρα της, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να ωθήσει εκείνη και τα δύο αδέλφια της στον αθλητισμό και στην ακαδημαϊκή καριέρα.
Η κατανόηση του Σόρκιν για τη Μόλι ξεδιπλώνεται με τον ίδιο τρόπο όπως και του Τσάρλι. Οι tabloid εφημερίδες την έχουν ανακηρύξει Πριγκίπισσα του Πόκερ και ο Τσάρλι θεωρεί ότι και η ίδια αποζητούσε τη δημοσιότητα αυτή, για το δικό της όφελος. Η προσωπική της διαδρομή, η κρίσιμη σχέση με τον δικηγόρο της και η άρνησή της να προδώσει τους πρώην πελάτες της, είναι η καρδιά της ιστορίας. Ο Άαρον αγαπά τους ήρωες και ανακαλύπτει την ομορφιά των ανθρώπων, σε λεπτομέρειες που δεν βλέπουν όλοι με την πρώτη ματιά. Το MOLLY’SGAME είναι μια ταινία για μια ηρωίδα που θα μπορούσε να αποτελεί πρότυπο για τις νέες γυναίκες. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, ο Σόρκιν βρήκε περισσότερα στοιχεία για όλα όσα η Μπλουμ είχε «ξεχάσει» να αναφέρει στο βιβλίο και στη συνέχεια πέρασε σχεδόν ένα χρόνο γράφοντας το σενάριο. Η ταινία περιλαμβάνει υλικό από το βιβλίο, αλλά αφηγείται ταυτόχρονα και μια άλλη ιστορία. Ωστόσο, παρόλο που το MOLLY’S GAME είναι βιογραφικό, ο Σόρκιν ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στον τρόπο με τον οποία παρουσίασε τους δευτερεύοντες χαρακτήρες.
ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚO ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΤΟΥ ΣΟΡΚΙΝ
Ως θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, ο Σόρκιν πάντα απολάμβανε το να είναι κοντά σε αυτό που γράφει, σ’ όλη τη διαδικασία. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση θεώρησε ότι μέσω της σκηνοθεσίας θα μπορούσε να εξηγήσει πολύ καλύτερα αυτό που ήταν στο μυαλό του, στο στούντιο, στους παραγωγούς, στους φίλους, ακόμα και στην ίδια την Μπλουμ. Βασική του επιδίωξη ήταν να εστιάσει στη συναισθηματική κατάσταση της Μπλουμ, αλλά και να αποτυπώσει όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά τις σκηνές του πόκερ. Έκανε εκτεταμένη έρευνα για να βεβαιωθεί ότι όλες οι λεπτομέρειες ήταν δοσμένες σωστά. Είχε δίπλα του, σε κάθε βήμα, επαγγελματίες παίκτες ως συμβούλους. Οι ντίλερ που χρησιμοποίησε στην ταινία ήταν επαγγελματίες ντίλερ. Ακόμη και οι κομπάρσοι, ήταν επαγγελματίες παίκτες πόκερ. Δεν χρειάζεται να είσαι παίχτης του παιχνιδιού για να απολαύσεις την ταινία, αλλά οι φίλοι του πόκερ θα εκτιμήσουν σίγουρα την αυθεντικότητά της.
ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ
ΤΖΕΣΙΚΑ ΣΤΑΣΤΑΪΝ ως η Μόλι Μπλουμ
Η επιλογή της Μόλι δεν ήταν δύσκολη από την άποψη της προσέλκυσης ταλαντούχων ηθοποιών. Πολλές ήθελαν το ρόλο. Όμως ο Σόρκιν ήθελε από την αρχή την Τζέσικα. «Η Τζέσικα, όπως και η Μόλι έχει ιδιαίτερο χιούμορ. Επιπλέον, είναι δυνατή χωρίς να χρειάζεται να το παίξει σκληρή. Συνήθως, εκείνοι που το παίζουν σκληροί, είναι επειδή δεν αισθάνονται ότι είναι στην πραγματικότητα. Όμως η Τζέσικα είναι. «Ήρθε τέλεια προετοιμασμένη. Δουλεύει σαν χειρουργός,» λέει ο Γκουτ. «Δημιούργησε τη δική της εκδοχή της Μόλι και καθώς την παρακολουθούσα στο σετ και ταυτόχρονα μιλούσα στο τηλέφωνο με την πραγματική Μόλι, δεν πίστευα στα μάτια μου.
ΙΝΤΡΙΣ ΕΛΜΠΑ ως ο Τσάρλι Τζάφεϊ
Ο Σόρκιν ήταν εξίσου βέβαιος για το ποιος θα έπαιζε τον Τσάρλι Τζάφεϊ. «Ο Ίντρις είναι εντυπωσιακός και ισχύει και για αυτόν, το ότι όταν ενσαρκώνεις κάποιον που είναι δυνατός, έξυπνος και με χιούμορ, βοηθά στο ρόλο το να έχεις από φυσικού σου αυτές τις ποιότητες. Είναι απολύτως ήρεμος όσο ακούει την ιστορία της Μόλι. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει, τι θα πει όταν τελειώσει. Η μεταξύ τους σχέση είναι στο επίκεντρο της ταινίας. Εξάλλου, και οι δυο τους γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιο έξυπνοι από το μέσο όρο». Η Πασκάλ αναφέρει, «Είναι διασκεδαστικό να τους παρατηρείς. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν ήθελε κάποιος να εμπιστευτεί τη ζωή του στα χέρια κάποιου, αυτός ο κάποιος θα ήταν ο Ίντρις Έλμπα. Συνδυάζει το αρρενωπό και το ευαίσθητο, μ’ έναν τρόπο που ελάχιστοι ηθοποιοί μπορούν. Όπως λέει και ο Τζάκσον, «ο Τσάρλι ήταν το στήριγμα της Μόλι σε μια δύσκολη περίοδο. Η ερμηνεία του αποπνέει ζεστασιά και αξιοπρέπεια.»
ΚΕΒΙΝ ΚΟΣΤΝΕΡ ως ο πατέρας της Μόλι
Ο χαρακτήρας του ρόλου του πατέρα της Μόλι είναι μια πρόκληση, επειδή ενώ στην αρχή της ταινίας είναι σκληρός μαζί της, στη συνέχεια όσο αναπτύσσεται η ιστορία, γίνεται πιο μαλακός. Ο Σόρκιν επαινεί τον Κέβιν Κόστνερ ως σπουδαίο ηθοποιό που προσδίδει δύναμη και χιούμορ, πολυπλοκότητα και πολλή αγάπη σ’ έναν ρόλο που είναι στην κόψη του ξυραφιού. Ο Κόστνερ από τη μεριά του, επαινεί το σενάριο της ταινίας, «Ο Άαρον καταγράφει την απελπισία ανθρώπων που δίνουν την εντύπωση ότι τα έχουν όλα τακτοποιημένα στη ζωή τους. Η ιστορία δεν είναι για τον πατέρα της Μόλι, ούτε για τους προσωπικούς λόγους που τον έκαναν να πιέσει τα παιδιά του. Όλοι οι γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να είναι πετυχημένα. Και ορισμένοι κρίνουμε τα παιδιά μας και «χτίζουμε» τη σχέση μας μαζί τους ανάλογα με το αν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας, παρόλο που ξέρουμε ότι ούτε οι επιθυμίες τους, ούτε οι ανάγκες τους ταυτίζονται με τις δικές μας.»
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΡΟΛΟΙ
Όσο για το υπόλοιπο κάστ, ο Σόρκιν ξέρει ότι κέρδισε το στοίχημα. «Σε λάθος χέρια, αυτοί οι χαρακτήρες θα ήταν μονοδιάστατοι, αλλά γίνονται πολυδιάστατοι στα χέρια ηθοποιών όπως ο Τζέρεμι Στρονγκ, ο Μάικλ Σέρα, ο Μπιλ Καμπ, ο Μπράιαν Ντ΄ Άρσι Τζέιμς και ο Κρις Ο’ Ντόουντ. Η Πασκάλ προσθέτει, «Δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σ’ ένα καλύτερο cast. Ήταν ένα θαυμάσιο σενάριο, οπότε δεν εκπλήσσομαι που αυτοί οι ηθοποιοί θέλησαν να συμμετάσχουν στην ταινία και να συνεργαστούν με τον Άαρον.»
ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΜΟΛΙ
Επειδή πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Σόρκιν, γνώριζε ότι το σωστό συνεργείο, θα ήταν καθοριστικό για την επιτυχία της ταινίας. «Οι ταινίες γίνονται από εκατοντάδες ανθρώπους και αν είσαι για πρώτη φορά σκηνοθέτης, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από αυτούς». Όταν Σόρκιν συναντήθηκε με τη διευθύντρια φωτογραφίας Σαρλότ Μπρους Κρίστενσεν (Fences, Girl on the train), ήξερε ότι είχε βρει τον άνθρωπό του. Η Κρίστενσεν είχε διαβάσει το σενάριο και κατάλαβε το όραμα του Σόρκιν για την ταινία από την αρχή. «Το πόκερ είναι το background, εμείς θέλαμε να αναδείξουμε τον χαρακτήρα της Μόλι Μπλουμ. Την ικανότητά της, τη διάνοια και τη φιλοδοξία της. Είναι μια σπουδαία δουλειά να ζωντανεύεις έναν χαρακτήρα και αισθάνθηκα το πάθος στην ερμηνεία της Τζέσικα.» Η ταινία γυρίστηκε ψηφιακά, αλλά η Κρίστενσεν συνεργάστηκε με την Panavision για να βρει κάποιους ειδικούς φακούς της δεκαετίας του 1960 που έδωσαν το απαραίτητο βάθος πεδίου και απαλότητα στο φόντο, όταν τα γυρίσματα γίνονταν σε στούντιο. Ο Σόρκιν είχε άγχος που θα γύριζε την ταινία ως επί το πλείστον σε στούντιο στο Τορόντο, αλλά ο φακός της Κρίστενσεν και η ομάδα σχεδιασμού παραγωγής του Ντέιβιντ και της Σάντι Γουάσκο, μετρίασαν τις ανησυχίες του.
Οι Γουάσκο βοήθησαν στο να ξετυλιχτεί η ιστορία του Άαρον. Δημιούργησαν το φυσικό περιβάλλον στο οποίο δούλεψαν οι ηθοποιοί και τους εφοδίασαν με όλα τα απαραίτητα «εργαλεία», ώστε να υποστηρίξουν τους ρόλους τους, αλλά και προσάρμοσαν κατάλληλα τον ρυθμό εναλλαγής των σκηνών, βασιζόμενοι στους διαλόγους και στην αφήγηση της Μόλι. Τα κοστούμια της Σούσαν Λάιαλ ήταν επίσης καθοριστικά για να είναι η ταινία οπτικά ενδιαφέρουσα, αλλά για να μπορεί το κοινό να κάνει τους απαραίτητους χρονικούς συσχετισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μόλι πήγε στο πρώτο της παιχνίδι πόκερ φορώντας ένα φόρεμα $30, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε τη σημασία των ακριβών ρούχων για την προώθηση της καριέρας της. Τελικά, αποφάσισε ότι δεν θα ξαναφορούσε ποτέ το ίδιο ρούχο δύο φορές. Στην ταινία αλλάζει πάνω από 90 κοστούμια!
ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΠΟΚΕΡ
All-In – (ρέστα) Όταν ο παίκτης παίζει ρέστα, έχει ποντάρει όλες του τις μάρκες (chips), και ως εκ τούτου δε μπορεί να συμμετέχει στους επόμενους γύρους πονταρίσματος.
Ante – (τσιπάκι) Στοίχημα το οποίο επιβάλλεται να τοποθετήσουν οι παίκτες πριν τον κάθε γύρο πονταρίσματος.
Bad Beat – (Ήττα από ατυχία) Το bad beat συμβαίνει όταν χάνεται μία παρτίδα παρ’ ότι κάποιος είναι το ξεκάθαρο φαβορί για να κερδίσει.
Blind(s) – Ποντάρισμα που επιβάλλεται να τοποθετηθεί πριν ξεκινήσει η παρτίδα.
Bluff – (Μπλόφα Το να κάνεις τους άλλους παίκτες να πιστέψουν ότι έχεις καλύτερο φύλλο από αυτό που έχεις πραγματικά ποντάροντας και κάνοντας raise ώστε να διώξεις καλύτερα φύλλα από την παρτίδα.
Board – (Ταμπλό) Τα πέντε κοινά φύλλα στη μέση του τραπεζιού σε παιχνίδια poker όπως το Texas Hold’em και το Omaha.
Burn – Το ξεσκαρτάρισμα του κορυφαίου φύλλου του deck, με το φύλλο κλειστό.
Button – Επίσης γνωστό και ως dealer button, είναι ένα μικρό κυκλικό δισκίο που μετακινείται από παίκτη σε παίκτη με τη φορά του ρολογιού μετά από κάθε χέρι, για να υποδείξει θεωρητικά τον dealer της επόμενης παρτίδας.
Buy-In – (Ποσό Συμμετοχής) Το ποσό που πρέπει να καταβάλουν οι παίκτες για να συμμετέχουν σε ένα τουρνουά. Η πλειοψηφία των buy-ins συμβάλει στο χρηματικό έπαθλο, εκτός από ένα μικρό ποσό συμμετοχής το οποίο παρακρατείται από την αίθουσα φιλοξενίας.
Check – (Ντούκου) Στην περίπτωση που δεν έχει ποντάρει κανείς, ο παίκτης έχει την επιλογή να κάνει ντούκου, δηλαδή να παραμείνει στο παιχνίδι χωρίς να χρειαστεί να ποντάρει μάρκες στο pot.
Check-Raise – (Ντούκου-Ρελάνς) Ντούκου και στη συνέχεια ρελάνς στο ποντάρισμα αντιπάλου.
Community Cards – (Κοινά Φύλλα) Τα πέντε φύλλα που μοιράζονται φανερά στο κέντρο του τραπεζιού, και τα οποία χρησιμοποιούνται από όλους τους παίκτες.
Final Table – (Τελικό Τραπέζι) Το τελευταίο τραπέζι σε τουρνουά, συνήθως με εννέα ή δέκα συμμετέχοντες, στο οποίο κερδίζονται τα μεγαλύτερα χρηματικά έπαθλα.
Fish – Πολύ κακός ή άπειρος παίκτης.
Flush – (Χρώμα) Συνδυασμός πέντε φύλλων του ίδιου σχήματος.
Flush Draw – Όταν ένας παίκτης έχει συνδυασμό από τέσσερα φύλλα του ίδιου σχεδίου, και λείπει μόνο ένα φύλλο για να φτιάξει χρώμα.
Fold – (Πάσο) Με την επιλογή του fold αυτομάτως χάνεται κάθε ενδιαφέρον στο pot. Ο παίκτης που κάνει fold δεν απαιτείται ή επιτρέπεται να ποντάρει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό κατά τη διάρκεια της παρτίδας, ενώ επίσης δεν μπορεί να κερδίσει αυτή τη παρτίδα.
Heads Up – Παρτίδα ή παιχνίδι με δύο μόνο παίκτες.
High Roller – Παίκτης που παίζει για μεγάλα στοιχήματα.
Hole Cards – (Κλειστά Φύλλα) Τα φύλλα που μοιράζονται στους παίκτες αναποδογυρισμένα στο ξεκίνημα της παρτίδας.
Kicker – Ένα χρήσιμο φύλλο το οποίο όμως δεν ανήκει στον καλύτερο δυνατό συνδυασμό φύλλων.
Lay Down – Όταν πηγαίνετε πάσο ενώ έχετε καλό χέρι, αλλά όχι καλό αρκετά ώστε να νικήσετε τον αντίπαλο σας.
Limp In – Ενέργεια πριν από το flop στην οποία γίνεται call του big blind (το ποσό που τοποθετεί ο παίκτης που κάθεται δύο θέσεις από το dealer, με τη φορά του ρολογιού, πριν μοιραστούν φύλλα.) αντί για ρελάνς.
Muck – Τα συγκεντρωμένα φύλλα μπροστά από τον ντίλερ, που έχουν γίνει fold ή πέταξαν οι παίκτες.
Nuts – Το καλύτερο δυνατό χέρι σε δεδομένη περίσταση.
Outs – Το φύλλο που σου δίνει την νίκη.
Overcard – Φύλλο υψηλότερο από το υψηλότερο φύλλο στο ταμπλό.
Position – (Θέση) Αναφέρεται στη θέση που κάθεται ο παίκτης σε σχέση με το ντίλερ.
Raise – (Ρελάνς) Αύξηση του ποσού στοιχήματος του προηγούμενου πονταρίσματος.
River – Το πέμπτο και τελευταίο κοινό φύλλο.
Rock – Ο παίκτης που παίζει πολύ σφικτά, όχι πολύ δημιουργικά. Κάνει raise μόνο όταν έχει καλό φύλλο.
Satellite – Τουρνουά με σχετικά μικρό buy-in, στο οποίο το έπαθλο είναι η συμμετοχή σε μεγαλύτερο τουρνουά.
Second Pair – Το ζευγάρι που αποτελείται από το δεύτερο υψηλότερο φύλλο στο flop.
Set – Τρία ίδια φύλλα με τη χρήση των δύο κρυφών φύλλων και ενός από τα κοινά.
Short Stack – Ο παίκτης με τη μικρότερη στοίβα από μάρκες στο τραπέζι, συνήθως ικανές να του αγοράσουν 30 big blinds.
Short Handed – Παιχνίδι poker με μόνο τρεις έως έξι παίκτες. Το αντίθετο του full ring.
Showdown – Η αποκάλυψη των φύλλων μετά τον τελευταίο γύρο πονταρίσματος ή νωρίτερα εάν κάποιος παίκτης παίζει ρέστα.
Side Pot – το pot που δημιουργείται και για το οποίο ένας παίκτης δεν ενδιαφέρεται καθώς έχουν τελειώσει τα chips του.
Slow-Play – Όταν ένας παίκτης παίζει προσεκτικά παρ’ ότι έχει πολύ καλό χέρι, με σκοπό να γεμίσει το pot προσποιούμενος ότι είναι αδύναμος.
Suited – Φύλλα του ίδιου σχεδίου (Μπαστούνια, Σπαθιά, Κούπες ή Καρέ).
Tilt – Η φορτισμένη συναισθηματική αντίδραση εξαιτίας ατυχίας ή bad beat η οποία επιδρά αρνητικά στο παιχνίδι.
Top Pair – Το ζευγάρι που αποτελείται από το υψηλότερο φύλλο στο flop.
Turn – (1) Το τέταρτο κοινό φύλλο στο Texas hold’em και στο Omaha, (2) Ο δεύτερος πριν τον τελευταίο γύρο πονταρίσματος, γνωστός επίσης και σαν fourth street.
MOLLY’S GAME
Πρωταγωνιστούν: Τζέσικα Τσαστέιν, Ίντρις Έλμπα, Κέβιν Κόστνερ, Μάικλ Σέρα
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Άαρον Σόρκιν
Παραγωγή: Μαρκ Γκόρντον, Ματ Τζάκσον, Έιμι Πασκάλ
Φωτογραφία: Σαρλότ Μπρους Κρίστενσεν
Μοντάζ: Άλαν Μπάουμγκαρτεν
Μουσική: Ντάνιελ Πέμπερτον
Κοστούμια: Σουζάν Λιάλ
Διάρκεια: 140’
Ημερομηνία Εξόδου: 4 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους