“Minari”: Μια ενθυμητική ωδή στις ρίζες, τις αναμνήσεις και τα όνειρα μιας νέας γενιάς

Μία αμερικανοκορεάτικη οικογένεια μετακομίζει στο Άρκανσο, σε ένα τροχόσπιτο, αναζητώντας το αμερικάνικο όνειρο. Το σκηνικό αλλάζει άρδην μετά την έλευση της πανούργας, αθυρόστομης, αλλά ασύλληπτα τρυφερής γιαγιάς.

Μία τρυφερή και ημι-αυτοβιογραφική ιστορία για όλα όσα μας βοηθούν να ριζώσουμε σε έναν ξένο τόπο έρχεται υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του κορεάτικης καταγωγής Lee Isaac Chung (Munyurangabo). Στην αστάθεια και τις προκλήσεις της καινούριας ζωής με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη μία αμερικανοκορεάτικη οικογένεια, το Minari, ένα ασιατικό μυρωδικό, αναδεικνύει την αδιαμφισβήτητη δύναμη των μελών της και την ουσία αυτού που αποκαλούμε σπίτι. Η γλυκόπικρη ταινία διηγείται μία οικουμενική ιστορία μέσα από εκπληκτικές ερμηνείες, ενώ η ανθρωποκεντρική σκηνοθεσία αγκαλιάζει με αγάπη τους μικρούς και μεγάλους ήρωες της οικογένειας.

Η ταινία Minari πήρε τον τίτλο της από το πιπεράτο μυρωδικό της Κορέας. Είναι μία τρυφερή, αστεία και ενθυμητική ωδή στο πώς μία γενιά ρισκάρει τα πάντα για να φυτέψει τα όνειρα της επόμενης. Η ταινία βρίθει από τη ζωντάνια μιας βιωμένης ανάμνησης. Ενώ μπορεί να θυμίζει μία οικεία ιστορία μεταναστών που αναζητούν το αμερικάνικο όνειρο, ο σκηνοθέτης Lee Isaac Chung φέρνει μία φρέσκια, διαφωτιστική ματιά. Μέσα από τις παιχνιδιάρικες, δυνατές και λεπτομερείς οικογενειακές αναμνήσεις, αναδύεται μία μεγαλύτερη ιστορία: το αντίκτυπο του ταξιδιού μιας καινούριας γενιάς νεαρών Αμερικανών.

This American Land

Για τον σκηνοθέτη, το τοπίο του Άρκανσο είναι καταγεγραμμένο μέσα του από τότε που ο δικός του πατέρας τον έφερε εκεί. «Ο πατέρας μου ήρθε στην Αμερική, πιστεύοντας στο ρομανικό όνειρο, ότι αυτή η γόνιμη γη ήταν πολλά υποσχόμενη. Αλλά τα πράγματα ήταν δύσκολα. Θυμάμαι το χιόνι να καλύπτει τα δέντρα. Η καλλιέργεια της γης έχει ρίσκο. Ήθελα να το δείξω αυτό, αλλά και το πόση χάρη έχει η φύση».

Το τροχόσπιτο

Διαβάστε   Στο Πέρασμα του Χρόνου

Όταν ο δημιουργός αποφάσισε να μεταφέρει συνεργείο και ηθοποιούς σε ένα τροχόσπιτο, ο σχεδιαστής παραγωγής Yong Ok Lee κλήθηκε να επιλέξει πολύ προσεχτικά αυτό το τροχόσπιτο. Μετέτρεψε, μάλιστα, το τροχόσπιτο σε κάτι που θυμίζει αμερικανοκορεάτικο σπίτι της εποχής. Έβαλε μοκέτα και κουρτίνες που είναι χαρακτηριστικές της εποχής. Το γύρισμα ήταν, φυσικά, πολύ δύσκολο για τον διευθυντή φωτογραφίας. «Το μεγάλο ερώτημα ήταν πώς να μην έχουμε την αίσθηση της κλειστοφοβίας. Θέλαμε να έχουμε μία κινηματογραφική αίσθηση. Ο Lachlan κατάφερε να δουλέψει σε ένα τόσο μικροσκοπικό χώρο», λέει ο σκηνοθέτης. «Για να είμαι ειλικρινής, ήταν πολύ δύσκολο», παραδέχεται ο διευθυντής φωτογραφίας. «Αλλά οι δυσκολίες του να μην μπορείς να μετακινήσεις τοίχους ή να βρεις εύκολες γωνίες, σε κάνουν πιο δημιουργικό», παραδέχεται ο Milne.

Η φωτιά

Καθώς κλιμακώνεται η ταινία, ο νεαρός πρωταγωνιστής παρακολουθεί το γκρέμισμα των ονείρων του πατέρα του. Ο σκηνοθέτης ήξερε ότι θα αποτύπωνε στην ταινία τη δική του ανάμνηση, όταν η γιαγιά του έβαλε κατά λάθος φωτιά στην ιδιοκτησία τους. Επειδή ήταν ζητούμενο να φανεί η ένταση της πραγματικής φωτιάς, κάτι που θα έμενε χαραγμένο στη μνήμη του νεαρού αγοριού, ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει ειδικά εφέ. «Δεν
γίνεται να «κλέψεις» το καθηλωτικό θέαμα μιας πραγματικής φωτιάς», λέει. «Μόλις είδα τους ηθοποιούς μπροστά στη φωτιά, ήξερα ότι είχα πάρει τη σωστή απόφαση». Ο διευθυντής φωτογραφίας θυμάται: «Υπάρχει πάντα μία σκηνή που αγχώνει τους πάντες στο γύρισμα. Για εμάς ήταν η φωτιά. Ξέραμε όλοι ότι είχαμε μόνο μία ευκαιρία για να τα καταφέρουμε. Κάναμε όλη την προετοιμασία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πόσο ψηλά θα πάνε οι φλόγες ή πόση ώρα θα καίει η φωτιά. Γύρισα με κάμερα στο χέρι. Την επόμενη μέρα κάναμε γύρισμα στις στάχτες. Είναι μία από τις σκηνές που νιώθεις ότι τα κατάφερες τελικά, παρά τις αντιξοότητες». Ο σκηνοθέτης εύχεται ότι με την παιδική οπτική της ταινίας: «δείχνουμε κάτι τόσο ανθρώπινο που ξεπερνάει τις ταμπέλες. Τι καθιστά μια ζωή καλή; Ποιοι είμαστε; Όλοι έχουμε μάσκες, όλοι έχουμε θριάμβους και αποτυχίες. Όλοι μπορούν να δουν κάτι από την οικογένειά τους σ΄ αυτήν την οικογένεια».

Το Minari έκλεψε τις εντυπώσεις στα διεθνή φεστιβάλ, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και σημαντικά βραβεία. Η ερμηνεία της διάσημης στην πατρίδα της Κορεάτισσας ηθοποιού Yuh-Jung Youn επισφραγίστηκε με το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια για ακόμα 5 Όσκαρ σε σημαντικές κατηγορίες του θεσμού. Η ταινία απέσπασε επίσης το Βραβείο Κοινού και το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance, ενώ η Yuh-Jung Youn βραβεύτηκε και με το BAFTA Β’ Γυναικείου Ρόλου.

Διαβάστε   "Το Καλύτερο Παιχνίδι του Κόσμου": Μια γλυκιά κωμωδία για όσα δεν μπορούμε να αγοράσουμε κι όμως κάνουν τη ζωή μας πολύτιμη...

 

Minari (2021)

Σκηνοθεσία: Lee Isaac Chung

Ηθοποιοί: Steven Yeun, Yeri Han, Yuh-Jung Youn, Alan S. Kim, Will Patton, Noel Kate Cho

Διάρκεια: 115′

Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στη χώρα μας την Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021