“Max Payne”: neo-noir κινηματογράφος σαν… video game

Γράφει ο Νίκος Αλέτρας

Ο Μαξ Πέιν είναι ένας μυστικός αστυνομικός, που προσπαθεί να εντοπίσει τους υπεύθυνους για τους κτηνώδεις φόνους της οικογένειάς του και του συνεργάτη του. Τυφλωμένος από τη μανία του για εκδίκηση, η έρευνα τον οδηγεί σε ένα εφιαλτικό ταξίδι στον σκοτεινό υπόκοσμο. Ενώ το μυστήριο περιπλέκεται, ο Μαξ αναγκάζεται να πολεμήσει εχθρούς πέρα από τον φυσικό κόσμο και να αντιμετωπίσει μια αδιανόητη προδοσία…

Αποτυχημένη μεταφορά στον κινηματογράφο του ομώνυμου video game που ο σκηνοθέτης Τζον Μουρ σκηνοθετεί με την φιλοσοφία που χαρακτηρίζει ένα βίντεο παιχνίδι. Η ταινία είναι, λες και είναι, χωρισμένη σε επίπεδα και ο παίκτης-θεατής ξεκινάει από το πιο εύκολο επίπεδο για να καταλήξει με μια διαρκώς αυξανόμενη διαβάθμιση δυσκολίας στην τελευταία πίστα όπου λαμβάνει χώρα η τελική αναμέτρηση. Το αξιοπρόσεκτο στην ταινία είναι η, ως ένα βαθμό, πετυχημένη ατμόσφαιρα και αισθητική του νεονουάρ που εντέλει ακυρώνεται από το αδύναμο σενάριο, τους χαρακτήρες καρικατούρες και από τις εντυπωσιακές μεν, άψυχες δε, σκηνές δράσης.

 

 

Max Payne (2008)

Σκηνοθεσία: John Moore

Ηθοποιοί: Mark Wahlberg, Mila Kunis, Beau Bridges, Ludacris

Διάρκεια: 99΄

Η ταινία είναι διαθέσιμη για streaming από την Amazon Prime Video

Διαβάστε   Η απεξάρτηση ενός πυγμάχου