Η Κριστίν έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της πάνω σε μια αναπηρική πολυθρόνα. Όταν αποφασίζει να επισκεφτεί τη Λούρδη, θρυλικό τόπο προσκυνήματος στην καρδιά των Πυρηναίων, το κάνει περισσότερο για να ξεφύγει απ’ την απομόνωσή της, παρά από πίστη σ’ ένα θαύμα. Ένα πρωί, όμως, ξυπνάει θεραπευμένη, μπορεί ξανά να περπατήσει. Κι ενώ το θαύμα προκαλεί ζήλια και θαυμασμό, η Κριστίν προσπαθεί να επωφεληθεί απ’ αυτή την απρόσμενη τύχη.
Το Προσκύνημα στη Λούρδη* είναι ένα σκληρό παραμύθι – άλλοτε όνειρο κι άλλοτε εφιάλτης. Άνθρωποι απ’ όλο το κόσμο συρρέουν στη Λούρδη με την ελπίδα να ξαναβρούν την υγειά τους, όμως οι βουλές του Κυρίου είναι πάντα άγνωστες, δίνει και παίρνει ανάλογα με τα κέφια του. Κάποιος πρόκειται να σωθεί, όμως γιατί αυτός κι όχι ένας άλλος; Μπορεί κανείς να προκαλέσει το θαύμα με την πίστη και τη συμπεριφορά του ή είναι κάτι εντελώς αυθαίρετο;
Φυσικά, η οπτική γωνία της ταινίας είναι περισσότερο φιλοσοφική παρά θρησκευτική. Ένα Θαύμα θέτει επιτακτική την ερώτηση για το νόημα των πραγμάτων και αποτελεί ένα ιδανικό σκηνικό για να παιχθεί η ανθρώπινη κωμωδία. Στην τρίτη της ταινία, μετά το Lovely Rita και το Hotel, η Τζέσικα Χάουσνερ διαλέγει έναν μοναδικό τόνο και μια παράξενη ατμόσφαιρα, που μοιάζει μ’ ένα σενάριο του Ντράγιερ σκηνοθετημένο από τον Ζακ Τατί, σαν η Ορντέτ να επισκεπτόταν το Playtime. Το αποτέλεσμα είναι μια μικρή, αλλά θαυματουργή ταινία “κισλοφσκικής ακρίβειας, μ’ ένα υπόγειο ειρωνικό βλέμμα που παγώνει το αίμα”.
Προσκύνημα στη Λούρδη (Lourdes, 2009)
Σκηνοθεσία: Τζέσικα Χάουσνερ
Ηθοποιοί: Σιλβί Τεστάντ, Ζεράρ Λίμπμαν
Διάρκεια: 99′
*Λόγω της γιορτής του Πάσχα, η ταινία επανακυκλοφορεί και προβάλλεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο Ανδόρα.