“Οι Δεκατρείς” του Μιχαήλ Ρομ σε επανέκδοση

Posted on

Ο διοικητής του Κόκκινου Στρατού Ivan Zhuravlev συνοδεύει δέκα στρατιώτες, που αποστρατεύτηκαν τιμής ένεκεν, στην επιστροφή τους για την πόλη. Βαθιά μέσα στην έρημο του Karakum, θα πέσουν πάνω σε ένα κρυμμένο πηγάδι που βρίσκεται κοντά σε έναν αρχαίο τύμβο. Εκεί θα ανακαλύψουν έναν ολοκαίνουργιο στρατιωτικό οπλισμό που ανήκει στον Shirmat Khan και τους αντι-Μπολσεβίκους στασιαστές του, τους επονομαζόμενους basmachi. O Zhuravlev διατάσσει τους άντρες του να περιμένουν τον Shirmat Khan και να τον πολεμήσουν μέχρι να καταφτάσουν οι τακτικές δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού.

Εμπνευσμένο από τη «Χαμένη Περίπολο» (The Lost Patrol, 1934) του John Ford. Ο πρόδρομος του «Sahara» του Zoltan Korda με τον Humphrey Bogard. Την ταινία χαρακτηρίζει η καλοσχεδιασμένη περιπέτεια, η αφηγηματική αυστηρότητά της, η συνολική οικονομία και η ψυχολογική ευλογοφάνεια που πληρούν τα υψηλότερα διεθνή πρότυπα. Από την πρώτη σκηνή, υπάρχει αγωνία και ανθρώπινο ενδιαφέρον. Ο ηρωισμός στην ταινία του Romm είναι κεκαλυμένος. Δεν υπαρχει αιματοχυσία ή δράμα. Επιπλέον, δεν υπάρχουν πολιτικά κηρύγματα, και οι προσταγές και οι εντολές του διοικητή είναι ήρεμες, ρεαλιστικές και συγκεκριμένες. Όλο αυτό είναι πρωτόγνωρο για το Σοβιετικό σινεμά της επόχης, πράγμα που το κάνει μοναδικά αξιοσημείωτο.

 

Mikhail Romm (1901-1971)

Γεννημένος το 1901 στην Σιβηρία ο Mikhail Romm, υπήρξε από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες της Σοβιετικής Ένωσης. Γιος ενός εξόριστου Εβραίου γιατρού, σπούδασε γλυπτική και λογοτεχνία στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο του κινηματογράφου, στην ηλικία των 30 χρόνων, ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη. Η πρώτη του ταινία ήταν μια διασκευή ενός διηγήματος του Γκι ντε Μωπασάν, ενώ η δεύτερη μια μεταφορά της ταινίας Lost Patrol του Τζων Φορντ στην Κεντρική Ασία.

Διαβάστε   "Το μπλε καφτάνι": Ένα ιδιόμορφο τρίγωνο σε μια μουσουλμανική χώρα

Ο Mikhail Romm έγινε ευρύτερα γνωστός, όταν ανέλαβε την σκηνοθεσία δύο βιογραφικών ταινιών πάνω στην ζωή του Λένιν (Lenin In October/1937, Lenin In 1918/1939). Δούλεψε τα δύσκολα χρόνια του Σταλινισμού και αρκετές ταινίες του φέρουν τα σημάδια της ιδεολογίας του καθεστώτος. Ύστερα από μια παύση αρκετών χρόνων, αναθεωρώντας την αισθητική των προηγούμενων ταινιών του, εμφανίστηκε ανανεωμένος ιδιαίτερα στον «Ο αληθινός φασισμός». Υπήρξε καθηγητής στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας και ανάμεσα στους μαθητές του ήταν οι Αντρέι Ταρκόφσκι και Αντρέι Κοντσαλόφσκι. Βραβεύτηκε με το Βραβείο Λένιν. Πέθανε το 1971.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1934: Φραντζολίτσα

1937: Ο Λένιν τον Οκτώβρη

1937: Οι Δεκατρείς

1939: Ο Λένιν το 1918

1943: Το Όνειρο

1944: Ο Άνθρωπος αρ. 217

1948: Το Ρωσικό Ζήτημα

1950: Μυστική Αποστολή

1953: Ναύαρχος Ουσάκωφ

1956: Δολοφονία στην Οδό Ντάντε

1962: Εννιά Μέρες ενός Χρόνου

1966: Ο αληθινός φασισμός

*Η ταινία προβάλλεται σε επανέκδοση από την Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019