Του Γιάννη Τοτονίδη
Ο «Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών» συναντά το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» στη θεατρική μεταφορά του «Posh», της Λόρα Γουέιντ. Δυστυχώς, όμως, ενώ η Δανή σκηνοθέτης είχε την ευκαιρία να ορθώσει ένα καυστικό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο για την άρχουσα τάξη, αντάξιο των «Κεφάλαιο» του Γαβρά και «Ανθρώπινο Κεφάλαιο» του Πάολο Βίρτζι, περιορίζεται σε ένα περιγραφικό φληνάφημα για μια πλουτοκρατική, κλειστή, νεανική Λέσχη.
Η μετάφραση είναι προφανώς αβανταδόρικη. Ούτε κομψότητα (στους τρόπους) υπάρχει ούτε αλητεία! Μονάχα δυσωδία, ασυδοσία, καταχρήσεις, ηδονισμός, ζωώδη ένστικτα, σνομπισμός, διαφθορά και ελιτισμός! Το συγκεκριμένο Κλαμπ (ή Λέσχη) αποτελεί μια παράδοση αιώνων που συντηρούν οι νεοσσοί ολιγαρχικών πλουτοκρατικών οικογενειών κατά τη φοίτησή τους στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τιμώντας το πνεύμα και την «ηθική» του δολοφονημένου Ράιοτ. Ενός νεαρού σεξιστή, ηδονιστή και άκρατου φιλάρεσκου, εγωιστή φοιτητή του πανεπιστημίου που δολοφονήθηκε εκατοντάδες χρόνια πριν από απατημένο σύζυγο κατά τη διάρκεια της συνουσίας.
Ο μυστικισμός που περιβάλλει την κάθε Λέσχη ιντριγκάρει τους κοινούς θνητούς που διψούν για παραφιλολογία. Το γεγονός ότι η διείσδυση στον απόκρυφο κύκλο των νέων υλοποιείται από δυο γυναίκες, θεωρώ πως είναι η αχίλλειος πτέρνα του έργου. Το φιλμ περιορίζεται σε δηθενισμούς, πομπώδεις και τετριμμένες (ψευδο)φιλοσοφίες, ομοιάζοντας με μη ακονισμένη λεπίδα που αδυνατεί να κατακρεουργήσει σε βάθος τη σάρκα και να μετατραπεί σε ένα βαθυστόχαστο, σαρκαστικό, κανιβαλιστικό, ταξικό σχόλιο. Μια απλή παρακολούθηση ταινιών -τουλάχιστον- των Παζολίνι, Μπουνιουέλ και Φερέρι θα ήταν αρκετές να εμπνεύσουν συγγραφέα και σκηνοθέτιδα, ώστε να μετουσιώσουν τη Λέσχη σε Κοινωνία.
Πληροφοριακά, υπάρχει στην Οξφόρδη το «The Bullingdon Club» που «χαϊδεύει» νοσηρές πράξεις κομψών, αλητών, τέκνων μεγαλοφραγκάτων βρετανικών οικογενειών.
Η ΛΕΣΧΗ ΤΗΣ ΚΟΜΨΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ (THE RIOT CLUB)
Σκηνοθεσία: Λόνε Σέρφιγκ
Παίζουν: Σαμ Κλάφλιν, Σαμ Ριντ, Νάταλι Ντόρμερ, Ντάγκλας Μπουθ
Διάρκεια: 107΄
* Ο Γιάννης Τοτονίδης από μικρός αρέσκονταν στις εκρήξεις. Για να γλιτώσουν οι γονείς του την ανατίναξη του σπιτιού τους, τον έπεισαν να σπουδάσει Χημικός (απόφοιτος του Α.Π.Θ.). Η “εκρηκτικότητα” του ψυχισμού του τον ώθησε να ασχοληθεί με την 7η Τέχνη. Έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών (F.E.R.A.), μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.) και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Πρόσφατα έγινε και μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Στο παρελθόν υπήρξε Μουσικός Παραγωγός και Επιμελητής Κινηματογραφικών Εκπομπών, καθώς επίσης και Τηλεοπτικός Παρουσιαστής Κινηματογραφικών Εκπομπών. Τελευταία πειραματίζεται με τη μαγειρική και προκαλεί μόνο γαστρονομικές εκρήξεις.