Του Νίκου Αρτινού
Ο Ζαν μένει παράλυτος μετά από ένα εργατικό ατύχημα και επιστρέφει στη γυναίκα του στη Σκοτία. Αυτή, μια απλή χωριατοπούλα, μέλος μιας συντηρητικής προτεσταντικής κοινότητας νιώθει ένοχη επειδή προσευχόταν για την επιστροφή του συζύγου της. Λόγω αυτού υποκύπτει στις απαιτήσεις του άνδρα της, να έχει σεξουαλικές σχέσεις με άλλους άνδρες.
Ένα κινηματογραφικό αριστούργημα που αποτελεί μία από τις χρυσές ιστορίες της Πολιτικής των Δημιουργών. Το φιλμ είναι πράγματι μια ταινία ενός Δημιουργού (auteur), με την έννοια που είχαν δώσει στη λέξη “Δημιουργός” τα “υπέροχα παιδιά” της Nouvelle Vague. Ο πατριάρχης του Δόγματος Λαρς Φον Τρίερ, μ’ αυτή την ταινία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του φεστιβάλ των Καννών το 1996. Η μεγάλη ανακάλυψη ήταν η Έμιλυ Γουώτσον, η οποία προσέφερε μια εξαιρετική ερμηνεία στον ρόλο της Μπες, μέσα από μια τραγική ιστορία αγάπης. Όσοι δεν έχουν δει την ταινία, ας μην γελιούνται…Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο έργο μελοδραματικού έρωτα. Ο Λαρς Φον Τρίερ εξερευνά στα πιο σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής και ο έρωτας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το διεισδυτικό του βλέμμα. Οι ταινίες του Τρίερ είναι ένα μίγμα φωτεινής πνευματικότητας και αποκρουστικής διαστροφής. Ο ίδιος, βέβαια, ομολογεί πως οι ταινίες του δεν ανήκουν στις αγαπημένες του κοινού. Λέει μάλιστα περιπαικτικά και ειρωνικά: “Η δύναμη των ταινιών μου είναι ότι είναι πολύ εύκολο να χλευαστούν” . Το “Δαμάζοντας τα κύματα” συνδυάζει το αυστηρά δομημένο πάθος του Λαρς Φον Τρίερ, την ακατέργαστη ομορφιά της κινηματογράφησης του Ρόμπυ Μπέλερ και την μοναδική ακτινοβολία της Έμιλυ Γουώτσον.
Δαμάζοντας τα Κύματα-Breaking the Waves (1996)
Σκηνοθεσία: Λαρς Φον Τρίερ
Ηθοποιοί: Έμιλυ Γουότσον, Στέλαν Σκάρσγκααρντ, Κάτριν Κάρτλιτζ, Ζαν-Μαρκ Μπαρ
Διάρκεια: 158΄