Στα 18 του, ο Νίκολας Σεφ ήταν καλός μαθητής, συντάκτης της σχολικής εφημερίδας, ηθοποιός στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου και μέλος της ομάδας υδατοσφαίρισης. Φανατικός αναγνώστης και ταλαντούχος καλλιτέχνης, ο Νικ ήταν έτοιμος για το κολέγιο.
Είχε αρχίσει να πειραματίζεται με τα ναρκωτικά όταν ήταν 12 ετών, αλλά στα τέλη της εφηβείας του δοκίμασε για πρώτη φορά μεθαμφεταμίνη και, όπως έγραψε κι ο ίδιος, «ο κόσμος έγινε ξαφνικά από ασπρόμαυρος, technicolor». Ο Nικ, πολύ γρήγορα μεταμορφώθηκε, από ένα παιδί που απλά δοκίμαζε περιστασιακά ουσίες, σ’ έναν πλήρως εξαρτημένο έφηβο. Ανάμεσα σε αποτυχημένες προσπάθειες αποτοξίνωσης, εξαφανίσεις και υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν και καθώς ο Νικ βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον κόσμο των ναρκωτικών, ο πατέρας του αγωνίζεται να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη και με την δύναμη της αγάπης, να σώσει το «όμορφο αγόρι» του από τα συντρίμμια της εξάρτησης.
Για την παραγωγή
Το 2005, ο καταξιωμένος δημοσιογράφος Ντέιβιντ Σεφ έγραψε ένα άρθρο με τίτλο “Ο εθισμένος γιος μου” για το New York Times Magazine. Mια συγκλονιστική, ειλικρινή και αξέχαστη κατάθεση ψυχής για τη μάχη που έδινε ο γιος του Νικ, με τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Ταυτόχρονα, περιέγραφε τις δικές του προσπάθειες να σώσει την οικογένειά του – τη δεύτερη σύζυγό του Κάρεν και τα δύο πολύ μικρότερα παιδιά τους – στη διάρκεια μιας δεκαετούς δοκιμασίας.
Δύο χρόνια αργότερα, ο παραγωγός Τζέρεμι Κλάινερ της Plan B Entertainment, έμαθε ότι ο Σεφ είχε γράψει ένα βιβλίο για τον 10ετή αγώνα του γιου του, με τίτλο «Ένα Όμορφο Αγόρι», τίτλος που προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι που έγραψε ο John Lennon όταν γεννήθηκε ο γιος του, Σον. Το τραγούδι “Beautiful Boy” είχε πάντα μεγάλη σημασία για τον Ντέιβιντ Σεφ, αφού στην αρχή της δημοσιογραφικής του καριέρας είχε πάρει συνέντευξη από τον Λένον. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Νικ είχε γράψει τα δικά του απομνημονεύματα με τίτλο «Tweak». Τα δύο βιβλία κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα και δημιούργησαν ένα συναισθηματικό, πολυεπίπεδο πορτρέτο μιας οικογένειας σε κρίση. Όταν ο Κλάινερ μοιράστηκε τα βιβλία με τους συνεργάτες του, τους παραγωγούς Ντίντι Γκάρντνερ και Μπραντ Πιτ, πρότεινε ένα ασυνήθιστο σενάριο. Κάθε βιβλίο ήταν από μόνο του συγκινητικό και σημαντικό, ο συνδυασμός τους, όμως, θα μπορούσε να γίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο. Οι δύο διαφορετικές οπτικές απέναντι στα ίδια γεγονότα συνδυάστηκαν για το σενάριο μιας ταινίας και το αποτέλεσμα ήταν απλά συναρπαστικό.
Σημείωμα του σκηνοθέτη Φέλιξ βαν Γκρένιγκεν
Όταν το 2014, διάβασα για πρώτη φορά τα απομνημονεύματα του Ντέιβιντ Σεφ και του γιου του Νικ, συγκλονίστηκα.
Πατέρας και γιος έγραψαν, ο καθένας μέσα από την προσωπική του εμπειρία, όλα όσα έζησαν στη διάρκεια των προσπαθειών απεξάρτησης, των υποτροπών, αλλά και των στιγμών της χαράς, της αθωότητας και της αγάπης για ζωή. Ξεκίνησαν πιστεύοντας ότι είχαν τα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τον εθισμό του Νικ, να “λύσουν το πρόβλημα”. Δεν τα είχαν. Αλλά έμαθαν πολλά στην πορεία. Καθώς πέρναγε ο καιρός, υπήρξαν στιγμές όπου ο έλεγχος είχε χαθεί και βίωσαν το πώς οι συνέπειες του εθισμού επηρέασαν όλες τις πτυχές της ζωής τους.
Η ιστορία τους με άγγιξε βαθιά. Οι δυναμικές της οικογένειας, η ψευδαίσθηση του ελέγχου, το πέρασμα του χρόνου – αυτά είναι θέματα που με απασχόλησαν και στις προηγούμενες μου ταινίες. Είχα ασχοληθεί ξανά με την κατάχρηση ουσιών, αλλά τα συναισθήματα της ιστορίας των Σεφ – και ο τρόπος που ειπώθηκαν – με συγκίνησαν. Η οικογένειά τους πιστεύει στην αγάπη άνευ όρων, παρ όλα αυτά έπρεπε να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις και η αντιμετώπιση του εθισμού είναι απίστευτα παράλογη. Προβληματίστηκα για το πώς θα καλύψω τη χρονική έκταση της ιστορίας τους, αλλά ήταν απαραίτητο και αναγκαίο, και ένιωσα υποχρεωμένος να αφιερώσω πολύ χρόνο για να την διηγηθώ. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα ήταν ένα τόσο απίστευτο ταξίδι.
Οι Σεφ με κάλεσαν στη ζωή τους και ήταν απίστευτα ανοιχτοί μαζί μου σε όλη αυτή την εμπειρία. Ήταν ειλικρινείς για όλα όσα πέρασαν, μοιράστηκαν τους βαθύτερους φόβους τους και τα συναισθήματα ντροπής. Ήταν πραγματικά υπέροχο να βλέπω από κοντά το πως ζουν και το πόσο δεμένοι είναι. Παρά το ότι η ζωή τους απείχε πολύ από τη δική μου, ο τρόπος που την περιέγραψαν μου ήταν οικείος. Μεγάλωσα σε μια πολύ διαφορετική οικογένεια, αλλά η αγάπη μεταξύ τους είναι κάτι με το οποίο θα μπορούσα πραγματικά να συνδεθώ. Ο πυρήνας της όμορφης οικογένειάς τους, που δοκιμάστηκε με πολύ σκληρό τρόπο, και η σκέψη του να είναι πραγματικά «εκεί» ο ένας για τον άλλον, με συγκίνησε πολύ.
Έμαθα μέσα από τα βιβλία του Ντέιβιντ και του Νικ, ότι και εγώ και η οικογένειά μου ήμασταν τελικά προκατειλημμένοι απέναντι στους εξαρτημένους ανθρώπους. Δεν είχαμε δει όλους τους τρόπους αντιμετώπισης, τους τρόπους που θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε. Η ιστορία τους με ενέπνευσε να κάνω μια ταινία, που ελπίζω ότι με κάποιο τρόπο, θα μπορέσει να δώσει φωνή σε τόσους πολλούς ανθρώπους που αγωνίζονται με τον εθισμό. Να δείξω με απλό, ειλικρινή και ακατέργαστο τρόπο την πολυπλοκότητα της ασθένειας.
Όταν μετά το τέλος των γυρισμάτων επέστρεψα στο Βέλγιο, έγινα πατέρας για πρώτη φορά. Είναι απίστευτη ευτυχία να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ. Ελπίζω ότι αυτή η ταινία θα βοηθήσει τους ανθρώπους να αισθανθούν και να κατανοήσουν τις διαφορετικές απόψεις και να ανοίξει τις καρδιές και τα μυαλά τους, όπως έκανε η ιστορία των Σέφ για μένα.
Η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου (Τιμοτέ Σαλαμέ).
Ένα Όμορφο Αγόρι (A Beautiful Boy)
Σκηνοθεσία: Φέλιξ βαν Γκρένιγκεν
Ηθοποιοί: Στίβ Κάρελ, Τιμοτέ Σαλαμέ, Έιμι Ράιαν, Μόρα Τίρνεϊ
Διάρκεια: 120’
Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους της χώρας μας την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2019